Extra miljoenen en vergroting van de doelmatigheid voor betere kwaliteit rechtspraak

De structureel hoge werkdruk zet ook de kwaliteit van de rechtspraak onder druk. Althans dat is een van de conclusies tijdens de behandeling van de begroting van het ministerie van Justitie in de tweede kamer. Dat de kwaliteit onder druk staat is voor insiders geen verrassing. Zelfs de rechters klagen er al lange tijd over.

Enkele voorbeelden zijn:
De hoogte (of juist het ontbreken ervan) van de procesvergoeding, ook wel geliquideerde kosten genoemd, zorgt voor een opwaartse ondergrens van aan te brengen civiele procedures. Dit werkt civiele diefstal in de hand.
De bijna standaard verwijzing in bijvoorbeeld incassoprocedures naar een comparitiezitting. (Comparitie na antwoord, ook wel CNA genoemd.) In een aantal gevallen komt het voor, dat de rechter eerst ter zitting zich inzicht in de stukken gunt.
Slordigheden in een vonnis. Meestal te gering om op proceseconomische gronden een hoger beroep te introduceren.
Het proberen de werkdruk te verlagen door in een aantal gevallen een mediation voor te houden. Ook als uit de stukken blijkt, dat daar absoluut geen ruimte voor is. En dat is in veruit de meeste gevallen zo. De gang naar de rechter wordt tenslotte niet zomaar gedaan.

Kortom de miljoenen (oplopend tot 24 miljoen euro) zijn zeer welkom bij de rechterlijke macht. De raad voor de Rechtspraak zal op haar beurt streven naar een grotere doelmatigheid en denkt hierdoor ook 24 miljoen euro vrij te kunnen maken. De beschikbare gelden t.z.t. zo’n 48 miljoen zullen ondermeer ten goede komen aan het opleiden van rechters.